Voor landschapssteen zijn ontwerpers verliefd op de natuurlijke kunst en de kunst van steen. De primitieve eenvoud van het breukoppervlak en het natuurlijke patroon doorbreken de oorspronkelijke continuïteit, wat een grote visuele impact en een onverwacht effect met zich meebrengt.
De kunst van de natuur
Het natuurlijke oppervlak van steen is een soort natuurlijk oppervlak zonder enige behandeling, dat op natuurlijke wijze wordt gevormd, zoals leisteen. Het oppervlak van graniet heeft natuurlijke golvingen en breuken.
Als je naar de natuurlijke kunsten en wetenschappen aan de muren kijkt, straalt de wilde charme van de ongeremde natuur uit in de grove mijnen. Het zonlicht stroomt door de openingen tussen de takken en bladeren naar beneden, laag voor laag op de muur. Deze ruimte wordt plotseling vrediger, vrediger en harmonieuzer.
Als mensen hier vanuit de welvarende plaats binnenkomen, hebben ze niet het gevoel dat ze hier willen stoppen en het langzaam willen voelen.
Textuur van groefoppervlak
Het inlassen van de diepte en breedte van het stenen oppervlak is de gebruikelijke plaats voor traptreden. Het is niet alleen antislip, maar heeft ook een duidelijk visueel effect en vormt een unieke textuur in de kunsten en wetenschappen.
Dit diepe ondiepe, met de omringende bloemen en planten hoog en laag, vullen elkaar aan, de man volgde de ogen om een mooier einde na te streven.
Landschap sneeuwgolfsteen
Landschapssneeuwgolfsteenlijnen zijn glad en helder, zwart en wit op de steen, eenvoudig en diep, zwart als de aarde als kliffen, witte sneeuw als sneeuwtrainingswaterval. Soms helder, soms rustig, als een landschapsschilderij.